درباره پروتکل‌ RIP و کاربرد آن

با سلام خدمت شما دوستان عزیز، امروز میخواهیم درباره پروتکل ‌RIP که مخفف کلمه ( Routing Information Protocol)است .
میخواهیم درباره کارایی این پروتکل صحبت کنیم، کارآیی این پروتکل مسیریابی و کنترل اتصال گره ها جداول پخش(Broadcast)و چندبخشی(Multicast) ، و انواع آن (نسخه 1 و 2 و RIPng) و نحوه ی اجرای آن و درباره انواع نسخه های آن صحبت خواهیم کرد.

درباره پروتکل RIP :

این پروتکل یک رویکرد ارتباط و شناسایی گره ها است که نحوه اتصال و نقطه یا گره اتصال را نشان می دهد.
این پروتکل این امکان را می دهد که مسیر های اتصال بین شبکه ها و سیستم های رایانه ای را انتخاب کنند.

پک های داده یا اطلاعات از طرف سیستم های رایانه ای از نقطه ای به نقطه ی دیگر انتقال داداه می شوند.

کدهای این پروتکل مسیر های به خصوصی را انتخاب میکند.و هرگره یا نقطه به شبکه ای وصل خواهد شد که به آن متصل است و گزارش میدهند به سیستم.

این پروتکل های اطلاعات و داده های موجود را میان شبکه ها و سراسر وب به اشتراک می گذارند.
و این کار کمک میکند که روتر ها شبکه پاتولوژی مربوط به خود را پیدا کنند.

پروتکل RIP توانایی پیداکردن مسیر های صحیح و پویا دارد.

پروتکل RIP اطلاعات قابل دسترسی را با نزدیکترین شبکه ها و دسترسی های خود مبادله می‌کند که این اطلاعات مجموعه‌ای از مقصد های شناخته شده برای مسیر های موجود است.

کاربرد پروتکل RIP :

این پروتکل که وظیفه مسیریابی روتر دارد که به طور معمول در هر 35 ثانیه دسته بندی لیست های خود را به منظور استفاده اینترفیس ها برای RIP ها برای مسیریابی های خود انجام میدهند.

این فرایند تضمین می‌کند که تمامی شبکه‌های متصل به هر مسیریاب سرانجام به همه مسیریاب‌ها شناسانده می‌شوند.

هر مسیر یاب به نام متریک (Metric) دارد که فاصله از مقصد را مشخص می‌کند.

زمانی که یک مسیریاب یک دستور دریافت میکند صفت ویژه متریک را افزایش می‌دهد.

این ویژگی باعث می‌شود که مسیرها از نظر متریک با هم متفاوت شوند و مسیریاب‌ها بتوانند مسیر کوتاه‌تر را تشخیص دهند.

نسخه های پروتکل RIP :

این پروتکل درای سه نسخه است :

• نسخه یک
• نسخه دو
• نسخه RIPng

نسخه یک :

این نسخه برای به روز کردن لیست های خود آنها را بین مسیریاب‌های دیگر توزیع (Broadcast) می‌کند و همچنین در آن برای به روز کردن لیست ها احراز هویت انجام نمی‌گیرد که این موضوع آن را نسبت به حملات مختلف آسیب‌پذیر می‌سازد.

نسخه دو : 

با توجه به کمبودهای RIP نسخه ۱، RIP نسخه ۲ در سال ۱۹۹۸ آماده استفاده شده است،در این نسخه بسیاری از کاستی‌های نسخه اول برطرف شده‌است.

برای همین می‌توان از زیر شبکه‌های (Subnet) غیر غیر معمول استفاده نمود (Classless)، برای آن لیست احراض هویت بکار می رود و همچنین آن را با کد ها دستبه بندی کرد.

ویژگی دیگر این نسخه نسبت به نسخه قبل این است که لیست خود را هم به صورت توزیع (Broadcast) و هم به صورت چند گانه(Multicast) ارسال می کند.

دو ویژگی احراز هویت و ارتباط Multicast در این نسخه باعث ایمنی نسبی آن نسبت به نسخه قبلی گشته‌است.

 نسخه RIPng : 

نسخه RIPng این نسخه شباهت زیادی به نسخه ۲ دارد با این تفاوت که برای پشتیبانی از IP مدل ششم به وجود آمده‌است.